Üçünü de arkadaşımdan ödünç aldım ve bir gayret okudum haftası dolmadan.
1.Huzursuzluk, Zülfü Livaneli
Livaneli ne yazsa bayılarak okuyan çok insan var biliyorum. Ben bir türlü yazarın tarzını sevemedim. Bana ''yavan'' geliyor işin doğrusu. Huzursuzluk da neredeyse takip ettiğim tüm instagram hesaplarında paylaşıldı.
İnce bir kitap. Mülteci deyip geçtiğimiz binlerce insan içinde bir grup olan Ezidileri ve onların çilesini konu alıyor. Hüseyin isminde müslüman bir gencin mülteci kamplarında gönüllü olarak çalışırken hikayesini öğrenip evlenmeye karar verdiği Meleknaz'ın şahsında yine bir Orta Doğu gerçeği ile yüzyüze geliyoruz. Birbirini yemeye doymayan bu coğrafyada Allah sonumuzu hayır etsin diyorum.
Huzursuzluk için puanım 6.
2. Tanrı Çocuğu Korusun, Toni Morrison
Nobel ve Pulitzer ödüllü siyahi, kadın yazardan okuduğum ilk kitap. Lula isminde simsiyah (Sudanlı siyahı diyor annesi) doğan bir kızın hikayesi. Çocuk o kadar koyu tenli ki anne bile ondan utanıyor. Irkçılık belasının zirvede olduğu yıllar. Babası evi terk ediyor filan. Anne -hep olduğu gibi- tek başına mücadele ediyor herşeyle. Çocuğa pek sevgi göstermiyor, dokunmuyor ve Lula annesi onu sever umuduyla çok kötü bir şey yapıyor. Biraz büyüyünce de evi terk ediyor. Onlarca başarısız denemeden sonra karşısına iyi bir adam çıkıyor ama bir süre sonra adam tek kelime etmeden ortadan kayboluyor.
Kendine Bride adını takmış genç kadın, adamın peşine düşüyor ve olaylar gelişiyor.
Okumasam da olurdu dediğim bir kitap. Puanım 6.
3.Geliştiren Anne Baba, Doğan Cüceloğlu
Bence biraz ''Geç kalmış'' bir kitap. Okurken sık sık ''Günaydıııınnnn'' dedim. Yanlış anlaşılmasın, bizimki gibi gelişmekte olan ülkelerde çocuk eğitimi için binlerce kitap yazılsa yine az ama ben bu konuda o kadar çok okudum ki bana çok yeni gelmedi Doğan Hoca'nın sözleri. Anlaşılır, samimi bir dille yazmış, Günah çıkartmış, şimdi baba olsa pek çok şeyi farklı yapacağından söz etmiş. İnsan hep öyle değil mi? Gençlik gider ''Ah şimdi genç olsam'' deriz, sağlık gider ''Ah sağlıklılar ne şanslı'' deriz. Türkiye'de ''İçimizdeki Çocuk'' gibi bir kitabı 25 yıl önce yazmış bir adamın pişmanlıkları olması normal..
Puanım yine 6.
Etiketler: Ebeveynlik, Roman
